Portreti i 12 skuadrave pas fazes se pare

Portreti i 12 skuadrave pas fazes se pare


Besa, mundi gjithë rivalët

Vetëm
në gjysmën e dytë të fazës së parë skuadra kavajase e tregoi më mirë
veten, atëhere kur i hapën krahun në kreun e renditjes dy “ushtarakët”,
Partizani dhe Dinamo, por edhe kur mposhti Tiranën, Elbasanin e
Vllazninë. Me rezultate që nuk vijnë rastësisht në këtë sezon, Besa
harmonizoi mirë vlerat në skuadër, e cila e ardhur pas një
pjesëmarrjeje të mirë në Kupën UEFA ku luajti me dinjitet në dy turet e
parë të saj, arriti tre fitore resht në javët e para, barazoi
aksidentalisht në javën e 4-t në Korçë, vazhdoi me fitore deri në javën
e 9-të ku pësoi humbjen e vetme të fazës në Peqin. Kështu kurba ishte
në ngjitje.



Dinamo, u luhat nga kreu

Me një
fillim të frikshëm që në javët e para, tek Dinamo u pa ambicia e
rikthimit te titulli, i cili ka pesë sezone që i mungon. Por në javën e
5-të në Tiranë e pa që diçka i mungonte për të qënë e tillë në
vazhdimësi, pasi humbet me Flamurtarin. Kjo humbje e tronditi paksa,
duke bërë që të shijonte edhe barazimet, por edhe një humbje në “derbi”
me Tiranën. Duke menduar se po binte, vjen fitorja e ringritjes me
Partizanin në javën e 10-të, ndërsa mbyllja e fazës së parë në Peqin me
barazimin 0-0 i forcoi edhe më shumë pozitat në kreun e renditjes.
Skuadra çaloi në fushën e vet.



Partizani, e mbylli në rënie

Deri
në javën e 5-të ku regjistroi pesë fitore resht, Partizani u duk si
kandidati më serioz që do të kishte busull titullin kampion. Por java e
6-të e theu paksa këtë ide me një barazim në Vlorë dhe humbja me Besën
në javën e 8-të i ndali edhe hovin që kishte marrë në kreun e
renditjes. Futbollistët e rinj, por edhe ata më të vjetër në Superiore
hynë në një situatë ku më shumë humbi besimi se do të rimerrej situata.
Nuk ndodhi kështu, pasi me 2 barazime dhe 1 humbje, faza u mbyll dobët
në raport me synimin, por edhe me galopimin në javët e para. Një
skuadër së cilës i duhet rregulluar shënjestra e golit.



Vllaznia, dobët në fushën e saj

Shkodranët
morrën frymë lirisht vetëm në javën e katërt të fazës së parë, atëhere
kur fituan ndeshjen e parë në fushën e tyre me Shkumbinin. Një krizë
mosbesimi, por edhe një mungesë fati, ishin bashkëudhëtarët e Vllaznisë
në vazdimësinë e kampionatit, aq sa edhe Josa rrezikoi pankinën. Por
kthesa erdhi me 2 barazime dhe 1 fitore në transfertë, për tu ndalur
seriozisht nga Flamurtari në javën e 9-të. Mbyllja ishte e “ashpër”,
sepse barazon përsëri në fushën e saj, por këtë herë me kryesuesen e
kampionatit, Besën e Kavajës. Me përbërjen që ka, Vllaznia priste më
shumë, por edhe premton më shumë, kryesisht në fushën e saj.



Elbasani, i pëlqyen barazimet

Merkatua
e verës e vendoste skuadrën verdheblu përsëri si një pretendonte, por
kjo mbeti vetëm si një ide e verës, sepse kampionatin e nisi me barazim
në fushën e vet, duke shkuar gjatë gjithë fazës në 4 barazime. Këtu
ndoshta ishte difekti i parë i skuadrës së Elbasanit, të cilin u mundua
ta kompensonte me ndeshjet jashtë fushës së tij. Por duhet veçuar se,
ashtu sikundër edhe Besa, Partizani e Shkumbini, Elbasani nuk humbi
asnjë ndeshje në fushën e tij, një tregues që duhet të jetë pozitiv në
vlerësimin që do t’i bëjnë rivalët në dy fazat e tjera. Gjithsesi, i
duhet të shënojë më shumë.





Flamurtari, nuk dha për më shumë

Për
të thënë se këtë fazë të parë ishte një Flamurtar i rilindur, kjo ende
nuk mund të besohet, por që ishte një skuadër me synime më të larta se
në sezonin e kaluar, kjo u reflektua në përballjet me skuadrat e mëdha:
Tiranën e Dinamon që i mundi, apo me ndalesën që i bëri Partizanit
kryesues në javën e 6-të. Në skuadrën vlonjate më shumë problem kanë
qënë ndeshjet me skuadrat që kërkonin mesin dhe shkëputjen nga fundi i
renditjes, se sa ato që kërkonin kreun e klasifikimit. Nga java në javë
skuadra tregoi edhe shenja lodhjeje apo përvojë të pakët, e cila në
Durrës në javën e fundit foli “de facto” në këtë tregues.



Shkumbini, “kapriçioz” me të mëdhatë

Në
fazën e parë skuadra peqinase e ndryshoi imazhin e kampionateve të
kaluara, ku quhej si “postbllok” që edhe dhuna nuk kursehej. Shkumbini
i këtij sezoni shfaqet me tjetër pamje, madje mund të thuhet se është
një nga skuadrat me përbërjen më cilësore në 11 skuadrat e tjera të
Superiores. Por është edhe skuadra ku “timoni” ka ndryshuar cilësisht
në drejtim dhe në financa, dy tregues të cilët ndoshta e vendosën në
vendet e mesit të renditjes, dhe jo në zonën e ftohtë ku ishte
“vërdallosur” në kampionatet e fundit. Gjithsesi, në fushën e tij i ka
thyer të mëdhatë, por ndoshta ka më shumë për të thënë në 22 javët e
tjera.



Tirana, nuk ka “kostumin” e kampiones

Pas
vitit 2000 skuadra e Tiranës ishte bërë “refreni” që këndohej në çdo
kampionat për titullin kampion. madje ka qënë skuadra me futbollistë
shumë cilësorë vendas dhe të huaj, njëkohësisht edhe më e paguara në
këto vite, sidomos me katër donatorët e saj. Por po me këta donatorë,
në këtë kampionat firot e fillimit e çuan në një “pikjatë” të
rrezikshme, e cila preku edhe fundin e renditjes në dy javë. Ky ishte
treguesi ku u kap kthesa, e cila fillimisht “hëngri” kokën e trajnerit
Starova. Besimi te vlerat e futbollistëve titullarë tashmë është bërë
më i fortë, pasi aty militon pjesa më e madhe e kombëtares shqiptare.



Kastrioti, transfertat nuk e rrezikuan

Një
skuadër në Superiore që nuk ka një fushë të saktë është e destinuar për
të udhëtuar, e këtë bëri skuadra krutane, pasi stadiumi është në
rikonstruksion dhe të gjitha ndeshjet i zhvilloi jashtë Krujës.
Gjithsesi, kjo nuk u bë barrierë që ta rrezikonte, edhe pse ka 13 pikë
dhe renditet në vendin e 9-të në fundin e fazës së parë. Në këtë
skuadër ka elementë që garantojnë jo vetëm qëndrimin në Kategorinë
Kryesore, por një pozicion komod në renditje. Ndoshta është lënë që
“bateritë” të shkarkohen në dy fazat e mbetura, ku edhe trajneri Bici
mundet që të konfirmohet si njeriu që sjell ndryshimin.



Besëlidhja, ende debutuese e kampionatit

E
brishtë dhe me luhatje u paraqit skuadra e Besëlidhjes në 11 javët e
fazës së parë. Sepse tri pikët e para kjo skuadër i arriti vetëm në
javën e katërt, teksa thyeu Tiranën në “Selman Stëramsi”, madje me
trajnerin e sapovendosur Ritvan Kulli. Afërsisht e barabartë si në
fushën e saj ashtu edhe në ndeshjet në transfertë, te skuadra lezhjane
nuk ka ardhur ende momenti që të veçohet në zonën komode të renditjes.
Jo vetëm se është debutuese, jo vetëm se është afër zonës së ftohtë në
renditje, por edhe pse elementët që ka nuk po bëjnë ndonjë diferencë
pozitive, duke “nxehur” edhe tifozerinë për protesta.



Teuta, pozitive në start e mbyllje

Java
e 1-rë dhe java e 11-të do të mbahen mend për Teutën si takimet nga ku
ka treguar diçka nga e mira e sezonit të kaluar. Në ndeshjet e tjera
durrsakët kanë ndjerrë seriozisht largimet e sezonit të kaluar, por
edhe pamundësinë e të rinjve që të jenë në krah të portierit Kapllani
për një Teutë në katet e larta të renditjes. Fazën e mbylli si
kandidate e Kategorisë së Parë, duke mos bindur ndoshta edhe për më
shumë. Tashmë drejtohet nga një trajner pa paleta të larta por me
bagazh nga e kaluara e tij, që do të thotë se Begeja mund të jetë një
shtysë pozitive deri në merkaton e janarit. Aty është edhe çelsi i
shpëtimit.



Skënderbeu, i fundit në gjithë treguesit

E
nisi me shumë bujë, deklarata e premtime Skënderbeu këtë kampionat,
madje edhe pse erdhi në Superiore edhe si kampione e një kategorie më
poshtë. Por skuadrës i munguan shumë elementë në vazhdimin e garës, e
cila vetëm në katër javët e para e deklaroi Skënderbeun si pjesë e
kategorisë më të lartë të futbollit shqiptar. Barazimi 1-1 në Korçë
soli rënien e madhe pas së cilës erdhën 7 humbje dhe vendi i fundit i
“salduar” për shumë javë. Ndërsa midis skuadrës dhe golashënuesit më të
mirë të fazës së parë, Maruis Ngjela, duket se është një hendek që
duhet bashkuar. Ka edhe 22 javë që të tregojë se nuk është për
“serenatë” në futboll.